Lector de Miradas...

No pretendo que mis enjendros gusten a todo el mundo,ya que seria una mediocridad solo el pensar que todos pensamos igual.
Yo no soy poeta,escritor,músico,pintor,fotógrafo,pensador,filósofo, sabio... ,ni pretendo serlo,simplemente quiero poder expresarme a través del anónimato de mis versos ,ya que por culpa y desgracia,en esta sociedad todos nos tenemos que regir por una forma de pensar que se nos adjudica según nuestra edad,raza,sexo,religión...etc;y el ser diferente, ya sería motivo de burla y exclusión social, a mi pesar.
Yo simplemente soy un Lector de Miradas...

18/4/12

12 de febrero de 2012

Siempre que te vas,
vuelve a mi mente tu perfume,
engarzado en tu mirada que encajada en la mía ,
crea un paraíso de sensaciones efímeras.
Profundo?sí,eso donde tu estas,
en lo mas profundo de mi corazón,
librando una batalla por salir,
y con un roce de labios, expresarlo
con un beso de pasión
La alegría es inminente,
creando una leve formación de sonrisa interna
que en un movimiento de labios,
se muestra en el exterior en forma de
fuerte sentimiento...

30 de octubre de 2011

De entre mis lágrimas
corren sentimientos de
un corazón contento.
Una felicidad que ni una
sonrisa puede describir.
Mira lo que puedo quererte
como para llorar de felicidad,
esa que tengo cuando algo
tullo pasa a mi lado...
Un leve pensamiento,
una bonita sonrisa,
un tonto enamorado...


1 de octubre de 2011

Eres como una gota del mar,
una insignificancia a tu pensar

           no seria lo mismo 
 pero el mar                                     sin ti.
     
Gota a                                      gota 

                                      llora mi                          corazón
por tu...                                    tu....  

                               no me                                acuerdo...

   

   Que paso                corazón? Oh!  

esta roto,roto por ti       por tus palabras de

envenenado significado.Envenenado 
me as,en el alma donde mas...
Esto debería de no existir;
de mi mente poder
 sacarte a 
 ti...

15 de septiembre de 2011

En un me quero converter,
xuntar túa alma coa miña,
do mundo un so corpo ser
do meu carón apartarse non poder .
Iso é amar, amar de verdade;
ser so unha persoa no espazo,
unha alma no universo,
un so ser na terra.
Iso é amar, amar de verdade;
cando nin un día podes estar
sen escoitar súa voz a carón túa
e nin un minuto sen deixar de
pensar en el  poder estar.
Iso é amar,amar de verdade.

Mírame a los ojos...

Asegúrate de que no aparto la mirada. Podría estar así horas. Entonces me dices que me quieres. No te separes de mi. Deja que nuestras bocas se junten en perfecta armonía. Me vuelves loca. Me miras y me sigues besando. Sonríes. Sonrío. Te muerdo el labio. Te sigues riendo .Me encanta el momento. Me encantas. Me coges de la mano y nuestros dedos se entrelazan. No quiero que acabe. Nunca. Quiero que te quedes a mi lado. Sí ,no puedo vivir sin tu mirada. Sin tu forma de besar. Sin ti. Déjame dormir en tu cama y morirnos de placer.


Este texto fue aportado por una de las personas que más quiero y me gustaría que formara parte de esto.Yo soy esto,así que formará parte de mi y de mi historia.(para que quede en el anonimato se hace nombrar ''La que te espera'')Muchas Gracias.